- Andrzej Naczyński- Uchwała CXCVI/03/01 z dnia 22.03.2001r.
Urodzony w 1939 roku w Cieszynie. Absolwent Politechniki Śląskiej. Pracował na kopalniach węgla kamiennego „Nowy Wirek" i „Pokój", by objąć na pięć i pół roku funkcję dyrektora naczelnego „Bobrek", a następnie na taki sam okres, lędzińskiego „Ziemowita". Rozpoczął budowę krytej pływalni w Lędzinach.
- Płk Jerzy Szewełło - Uchwała CXCVI/03/01 dnia 22.03.2001r.
Urodzony w 1935 roku w Dąbrownicy na Wołyniu. Absolwent studiów historycznych Uniwersytetu w Poznaniu, a następnie pedagogicznych w Wojskowej Akademii Politycznej w Warszawie. Podczas kariery wojskowej pracował między innymi w Akademii Sztabu Generalnego. W 1990 roku w stopniu pułkownika przeszedł na emeryturę.
W okresie stanu wojennego w grudniu 1981r. stanął po stronie strajkujących górników kopalni „Ziemowit", ryzykując karierą a nawet życiem. Swoją postawą udowodnił, że człowiek nigdy nie musi być bezwolnym wykonawcą rozkazów, zawsze stoi przed nim wybór pomiędzy dobrem a złem.
- śp.Franciszek Serafin - Uchwała CXCVI/03/01 z dnia 22.03.2001r.
Urodzony 07.03.1931r.w Iwkowej powiat Brzesko. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie, historyk. W 1957r. rozpoczął pracę w szkole podstawowej w Hołdunowie jako nauczyciel historii. Przez okres 4 lat i 6 miesięcy pracował w szkole będą jednocześnie jej kierownikiem.
W roku 1962 przeszedł do Zasadniczej Szkoły Metalowej w Tychach, będąc równocześnie etatowym pracownikiem katowickiego Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego odpowiedzialnym za szkolenie nauczycieli.
Następnym etapem jego pracy zawodowej pozostawał Śląski Instytut Naukowy. W czasie tej pracy doktoryzował się na Uniwersytecie Śląskim, na którym w kolejnych latach pracował kierując pracą Zakładu Metodologii i Dydaktyki Historii Uniwersytetu.
W 2000 roku Prezydent Rzeczypospolitej w uznaniu pracy naukowej przyznał Franciszkowi Serafinowi tytuł Profesora Zwyczajnego.
Profesor Serafin był autorem i redaktorem wielu książek i opracowań poświęconych między innymi Tychom i okolicom, których najszersze z nich stanowią: Województwo Śląskie /1922 - 1939/, monografia Lędziny - zarys dziejów.
- Antoni Piszczek - Uchwała CCLVII/11/01 z dnia 22.11.2001r.
Urodzony 24.01.1936r. we Lwowie. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, wydziałów: geologiczno-poszukiwawczego (ukończył 1958r.) i górniczego (ukończył 1970r.)
Przez cały okres pracy zawodowej związany z górnictwem i przemysłem wydobywczym.
W okresie zatrudnienia przeszedł wszystkie szczeble górniczego awansu zawodowego pracując
m.in. jako:
- w roku 1959 w KWK „Wesoła" na stanowiskach od projektanta do głównego inżyniera ds.
naukowo-technicznych;
- w latach 19669-70 zatrudniony w KWK „Piast" w Lędzinach jako naczelny inżynier;
- w latach 1970-73 naczelny inżynier KWK „Bolesław Śmiały" w Łaziskach;
- w latach 1973-75 dyrektor KWK „Murcki" w Katowicach;
- w roku 1976 kierownik działu naukowo-technicznego KWK „Bolesław Śmiały";
- w latach 1976-80 zatrudniony na stanowiskach od inspektora kopalń do dyrektora
inwestycyjnego w Jaworznicko Mikołowskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w Mysłowicach;
- w latach 1980-83 dyrektor KWK „Ziemowit" w Lędzinach;
- w roku 1983 przeniesiony do Zrzeszenia Kopalń Węgla Kamiennego w Mysłowicach.
Za wzorową prace górniczą odznaczony m.in.:
- Brązowym, Złotym Krzyżem Zasługi;
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski;
- złotą odznaką Zasłużony w Rozwoju Województwa Katowickiego;
- honorową Szpadą Górniczą.
Najważniejszy epizod w życiu zawodowym Antoniego Piszczka stanowi okres zatrudnienia w KWK „Ziemowit" i kierowania tą kopalnią w okresie strajków górniczych roku 1981 następujących po nich przemian społeczno-politycznych w kraju. Dzięki umiejętnemu zarządzaniu, zrozumieniu dla postulatów załogi, właściwej współpracy z kopalnianym komisarzem stanu wojennego płk Jerzym Szewełło udało się przejść załodze kopalni, jej rodzinom, mieszkańcom Lędzin czas walki o „lepsze jutro" dla górniczego trudu bez udziału zewnętrznych interwencji, rozlewu krwi i ofiar.
W okresie kierowania kopalnią dyrektor zawsze sprzyjał i wspierał inicjatywom załogi, społeczności lędzińskiej m.in. w zakresie budowy kościoła w Hołdunowie, gazociągu w Lędzinach, rozbudowy terenów rekreacyjnych, działalności kulturalnej (utrzymanie Zakładowego Domu Kultury).
- śp.Wiktor Zin - Uchwała nr XLVIII/318/06 z dnia 27.04.2006
Urodzony 14.09.1925r. w Hrubieszowie. Studia architektoniczne ukończył w Akademii Górniczej w Krakowie. W 1952r. uzyskał tytuł doktora, w 1959r. - doktora habilitowanego. W 1967r. - profesora nadzwyczajnego, a w 1979 - profesora zwyczajnego.
Obok pracy naukowej zajmował się działalnością na rzecz Krakowa oraz architektury i zabytków całego kraju. W latach 1977 - 1981 był wiceministrem kultury i sztuki oraz generalnym konserwatorem zabytków.
Szczególni znany jako gospodarz cyklu telewizyjnego „Piórkiem i węglem". Laureat wielu nagród, odznaczeń i medali. Ta znakomita postać, po raz pierwszy gościła w naszym mieście w roku 1992r. Wizyta profesora związana była bezpośrednio z pracami konserwatorsko - architektonicznymi prowadzonymi na wzgórzu i kościele sw. Klemensa. Profesor Zin udzielił konsultacji konserwatorskich, podzielił się interesującymi uwagami i spostrzeżeniami związanymi z najstarszym lędzińskim zabytkiem. Zaangażował cały zespół naukowców, którzy wykonali szereg prac odkrywkowych na terenie kościoła i wzgórzu.
Profesor Zin dzięki swym barwnym, interesującym prelekcjom, bogatymi w treści patriotyczne, religijne, estetyczne i historyczne połączone z rysunkiem, niewątpliwie wzbogacił naszą wiedzę, rzucił nowe swiatło na przeszłość i teraźniejszość lędzińskiej Górki.
- ks. Tadeusz Orszulik - Uchwała nr XLVIII/318/06 z dnia 27.04.2006
Wieloletni administrator i proboszcz Parafii św. Klemensa, której kościół jest herbem naszego miasta. Ks. Tadeusz Orszulik urodził się 3.12.1930r. w Nowym Bytomiu, święcenia kapłańskie otrzymał 24.06.1956r. w Katowicach. W latach 1970 - 1985 pełnił posłanie duszpasterskie administratora kościoła św. Klemensa, a po wyodrębnieniu się samodzielnej parafii został jej pierwszym proboszczem.
- ks. kanonik Józef Przybyła - Uchwała nr XXIX/195/08 z dnia 3.06.2008
Ks. Józef Kanonik urodził się w 1942r. w Pszczynie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1967r. z rąk ks. Biskupa Herberta Bednorza. Był duszpasterzem w parafiach w Skoczowie /1967-70/, Siemianowicach Śląskich /1970-71/, Chorzowie /1971-74/, Katowicach na os. Tysiąclecia /1974-78/, Cieszynie /1978 - 1981/ - kościół akademicki św. Krzyża. Dziełem Jego życia jest budowa kościoła pod wezwaniem Chrystusa Króla w Lędzinach Hołdunowie. Ksiądz Józef Przybyła promował inicjatywy kulturalne, ludzi zasłużonych dla miasta i powiatu. Był współinicjatorem powołania działającego przy parafii chóru „Sunsum Corda". Udzielał również wszechstronnego i nieocenionego wsparcia lokalnym animatorom i działaczom kultury, organizatorom konkursów kulturalnych w mieście i powiecie np. „Zasłużony dla kultury miasta Lędziny, „Jesień organowa w powiecie bieruńsko - lędzińskim. Ksiądz dziekan udostępniał kościół i dom parafialny na spotkania teatralne, jasełka, występy artystyczne, koncerty.
Ksiądz Kanonik zdecydowanie bardziej wolał jednak podkreślać inne formy swej pracy pro publico bono, do których zalicza między innymi funkcjonowanie świetlicy parafialnej im. Bł. Edmunda Bojanowskiego, prowadzonej przez Siostry Służebniczki, działalność Klubu AA Tadeusz, prace parafialnego zespołu charytatywnego i punktu wydawania darmowej odzieży czy finansowanie bonów żywnościowych dla potrzebujących rodzin i obiadów dla dzieci w Szkole Podstawowej nr 3 i Gimnazjum nr 2. W uznaniu zasług dla lokalnej społeczności w 2001 roku Rada Miasta Lędziny nadała ks. Józefowi Przybyle tytuł „Zasłużony dla miasta Lędziny". Ksiądz dziekan odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, nadanym przez Prezydenta RP.
15 grudnia 2005 roku Kapituła Nagrody starosty Bieruńsko Lędzińskiego w dziedzinie kultury za rok 2005 wyłoniła spośród nominowanych w kategorii Clemens Pro Publico Bono za wspieranie inicjatyw na rzecz kultury i ochrony jej dóbr księdza kanonika Józefa Przybyłę. Nagrodę przyznano za wieloletni mecenat nad kulturą w Lędzinach i powiecie bieruńsko - lędzińskim.
Pan Rafał Bula z wykształcenia inżynier elektryk i górnik, z zamiłowania historyk - urodził się w 1931r. w Lędzinach. Po ukończeniu wydziału górniczego Politechniki Gliwickiej, pracował w kopalni Ziemowit na stanowiskach kierowniczych.
W 1984r. przeszedł na emeryturę i poświęcił się penetracjom archiwalnym dotyczącym górnictwa i Lędzin. Napisał kroniki kopalni Piast i Ziemowit, współpracował przy redagowaniu Kalendarza Górniczego kopalni Ziemowit, ukazującego się w latach 1984-2003, publikował artykuły w prasie lokalnej (Rodnia, Echo, Ziemowit). Jest współautorem monografii historycznej Lędzin pod redakcją prof. Franciszka Serafina.
Na bogaty dorobek pisarski Pana Rafała Buli składają się również opracowania i artykuły poświęcone historii górnictwa węglowego oraz książki o losach i tragedii Górnoślązaków w latach II wojny św. i w okresie powojennym prezentujące nieznane lub zapomniane fakty stanowiące cenne źródło wiedzy i materiał do dalszych badań historycznych.
Pan Rafał Bula pozostaje autorem następujących samodzielnych publikacji książkowych:
-
Widziane z Górki Klemensowej Początki górnictwa w Lędzinach - zeszyt nr 5 (wyd. 1996r.)
-
Unicestwieni przez wojnę i kłamstwo 1939-1955 - Ofiary wojny w gminie i parafii Chełm Śląski (wyd. 2005r.)
-
Świadkowie cierpienia i śmierci w Lędzinach 1939-1955 (wyd. 2010r.)
Pan Rafał Bula za pracę kronikarza, dokumentalisty i wybitne dokonania pasjonata, badacza, popularyzatora historii Lędzin i licznych miejscowości Powiatu Bieruńsko-Lędzińskiego został wyróżniony Nagrodą Starosty Bieruńsko-Lędzińskiego za upowszechnianie kultury „Clemens pro Kultura AD 2010".
Pani Irena Gajer jako skarbnik miasta wielokrotnie inicjowała szereg przedsięwzięć umożliwiających m.in.:
- wspieranie lędzińskich stowarzyszeń i grup twórczych
- wypłatę stypendiów dla studiujących mieszkańców miasta
- budowanie zadań pożytku publicznego
- nagradzanie laureatów olimpiad przedmiotowych, konkursów itp.
- budowanie strategii rozwoju miasta
- promocję miasta przez jego wydawnictwa książkowe, prasę samorządową itp.
Przez okres wszystkich kadencji Rady Miasta była w stałej dyspozycji względem radnych, komisji, lokalnych jednostek i struktur samorządowych, stanowiąc niezaprzeczalny autorytet finansowy oraz wzór oddanego społeczności lokalnej pracownika samorządu terytorialnego.
Wykształciła i przygotowała do dalszego awansu zawodowego szereg młodych pracowników służb finansowych Urzędu i jego jednostek.
Z przebiegu pracy Pani Ireny Gajer wynika w sposób bezpośredni fakt, iż wobec całokształtu jej działalności na rzecz lędzińskiego samorządu rozwijał się on gospodarczo, kulturalnie i społecznie uzyskując w tym okresie certyfikaty i wyróżnienia (Certyfikat ISO, Certyfikat Najwyższa Jakość 2010, Certyfikat Europejska Gmina - Europejskie Miasto, II miejsce pośród gmin najlepiej korzystających ze środków Unii Europejskiej).
Jan Raszka ur. 08.02.1933r., bojszowianin, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego i Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi, mgr biologii ze specjalnością: mikrobiologia.
Zamieszkały od 1964 r. w Lędzinach, związany zawodowo przez okres 28 lat z KWK „Ziemowit" (kierownik laboratorium diagnostycznego GZOZ Tychy przy Przychodni Specjalistycznej w Lędzinach).
Działacz i założyciel odnowionych struktur samorządowych miasta, walczących o jego historycznie uzasadnioną samodzielność-oderwanie od administracyjnego przyporządkowania do aglomeracji miasta Tychy.
Od 10 marca1990r. do grudnia 1991r. Przewodniczący Lędzińskiego Komitetu Obywatelskiego.
Radny Rady Miejskiej w Tychach od 27.05.1990r. do 21.05.1991r.
Przewodniczący I, II kadencji odnowionego samorządu Lędzin- Rady Miasta Lędziny w okresie 22.05.1991r. do 28.03.1996r.
W działalności zawodowej, społecznej zawsze bezpartyjny, promujący chrześcijańskie wartości życiowe. Żonaty od 57 lat, ojciec dwóch córek i syna, dziadek dla dziesięciorga wnucząt.
Dzięki swojemu zaangażowaniu społecznemu, rozumieniu potrzeb mieszkańców, poszanowaniu śląskiej tradycji i uwarunkowań historycznych doprowadził m.in. do:
- zorganizowania w laboratorium analitycznym w Przychodni Specjalistycznej KWK „Ziemowit" prowadzenia badań dla mieszkańców miasta nie będących pracownikami kopalni,
- aktywizacji społeczeństwa Lędzin w działaniach przywracających oderwanie od sztucznych struktur administracyjnych aglomeracji tyskiej,
- przywrócenia symboliki i historyczno-promocyjnej roli herbu miasta Lędziny, który ustanowili pierwsi rajcowie lędzińscy już w roku 1786,
- ustanowienia pierwszego statutu Gminy Miejskiej Lędziny przyjętego przez nową, odrodzoną Radę Miasta I kadencji w roku 1991
- ufundowania przez Radę Miasta II kadencji dzwonu z inskrypcją „Jan Paweł II Papież Polak" na świętowanie 225-lecia odnowionego i murowanego kościoła pw. św. Klemensa Papieża i Męczennika, posadowionego na Górce Klemensowej, stanowiącego herbowy symbol miasta,
- podjęcia i kontynuacji miejskich procesów inwestycyjnych dotyczących szkół i przedszkoli, budowy krytej pływalni, poczty, kuchni miejskiej, Domu Dziennego Pobytu Seniora, utworzenia MZOZ i MZE Lędziny.
- przejęcia od KWK „Ziemowit" i rozbudowy, generalnego remontu budynku obecnego ratusza miejskiego wraz z salą widowiskowo-kinową,
- inicjowania przedsięwzięć kulturalnych (np. spotkania młodzieży dekanatu bieruńskiego na Górce Klemensowej),
- wydawania wspólnie z sąsiednimi gminami gazety samorządowej „Rodnia" oraz współfinansowania wydawnictw książkowych dotyczących regionu (np. Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, Śląska Mapa Regionu),
- do promocji historii i współczesnych zagadnień socjologicznych miasta Lędziny w ramach serii zeszytów lędzińskich „Widziane z Górki Klemensowej" czy monografii historycznej miasta „Lędziny- zarys dziejów".
Swoim autorytetem i postawą wspierał zawsze działalność lędzińskiego zespołu folklorystycznego „Lędzinianie", którego wieloletnim, aktywnym członkiem była żona Genowefa.
Wobec tragedii wybuchu reaktora jądrowego w Czarnobylu zorganizował wspólnie z radnymi miasta, pracownikami Urzędu, nauczycielami, działaczami stowarzyszeń pobyt wakacyjny w Lędzinach dla 20 ukraińskich dzieci dotkniętych skutkami tej tragedii.
Za czasów jego kadencji, jako Przewodniczącego Rady Miasta zainaugurowano współpracę z prof. Wiktorem Zinem, prof. Franciszkiem Serafinem - osobami, których praca na rzecz Lędzin predysponowała ich do późniejszego tytułu „Honorowego Obywatela Miasta".